Wanneer Sal Herlewing Kom?

Toe ek jonger was het ek baie boeke oor herlewing gelees. Ek onthou dat ‘n sekere skrywer die stelling gemaak het dat ons herlewing kan kry net wanneer ons wil — as ons net daarvoor sal bid. Ek het in ‘n huis groot geword waar my ouers vir herlewing gebid het so lank as wat ek kan onthou. Hulle is reeds jare gelede oorlede en behalwe vir herlewing in my eie lewe, is hulle gebede nooit beantwoord nie — in elk geval nie soos ek dink hulle verwag het nie. Ek het dienste, gebedsbyeenkomste, seminare en konferensies oor herlewing bygewoon, maar steeds het herlewing nie gekom nie — in elk geval nie soos ek verwag het nie. Ek groet nou die dag ‘n leraar wat ek lanklaas gesien het, met die vraag, hoe gaan dit daar in julle gemeente? Sy antwoord was: “Herlewing het nog nie uitgebreek nie!” Waarom nie?

Sommige gemeentes sal dalk opmerk dat herlewing wel by hulle plaasvind. As ‘n mens herlewing sou beoordeel aan die aantal mense in ‘n bepaalde kerk op ‘n Sondag of die aantal luukse motors in die parkeerterrein voor die kerk, lyk dit op die oog af of hulle dalk reg is. As ‘n mens egter agter die kap van die byl probeer kom, sien jy dat al wat plaasgevind het is kerklike migrasie.

God antwoord altyd Sy kinders se gebede vir herlewing!

Wanneer dit vir ons lyk of die Here nie ons gebede vir herlewing beantwoord nie, is God dalk besig met iets baie groter as wat ons besef — in antwoord op ons gebede! Die Here antwoord dikwels ons gebede op ‘n heel ander manier as wat ons verwag, en as ons nie ingestel is om te verstaan waarmee God in die wêreld besig is nie, sal ons dit mis.

Weet jy wat alles gebeur het gedurende die jare wat my ouers vir herlewing gebid het? Die Kommunistiese Sowjet Unie en die Berlynse Muur waar die Evangelie verbode was het geval, en die Evangelie het die Oos-blok lande binnegestroom. China, wat in daardie jare geslote was vir die Evangelie en waar die kerk ondergronds moes funksioneer om te oorleef, het oopgegegaan vir die Evangelie en daar word beraam dat daar, naas Amerika, vandag meer Christene in China is as in enige ander land van die wêreld. Het God my ouers se gebede vir herlewing beantwoord?

Deur die inspirasie van my ouers het ek ook, en bid ek steeds jare lank vir herlewing. Het die Here my gebede vir herlewing beantwoord? Wat het gebeur sedert ek vir herlewing begin bid het? Die tegnologiese revolusie het begin en lande en groepe wat nooit voorheen met die Evangelie bereik kon word nie is ewe skielik bereikbaar met behulp van die digitale tegnologie. Deur Projek KuberWêreld se internet bediening alleen is miljoene mense in die mees ongeëvangeliseerde lande met die Evangelie bereik waarvan duisende ‘n geloofstap in Jesus Christus as hulle Verlosser geneem het. Het die Here my gebede vir herlewing beantwoord?

Waarmee is God vandag besig in die wêreld?

Ons het hierdie vraag reeds beantwoord in die artikel, ‘Die Wêreld van God se Passie’. Ons het gesê:

God is besig om ‘n nageslag en familie vir Homself, en ‘n bruid vir Sy Seun te verwek na Sy beeld om die hemel te bevolk — deur hulle te versamel uit elke volk, stam en taal in die wêreld; Sy beeld wat verlore gegaan het met die sondeval in hulle lewens te herstel en hulle te gebruik vir Sy doel hier op aarde; met die doel om hulle uit te haal uit die teenswoordige wêreld en met die wederkoms van Jesus en die bruilof van die Lam met Hom verenig te word in ‘n ewige liefdesverhouding — om in ewigheid saam met Hom te regeer oor die skepping. Hierdie Goddelike nageslag en familie word in die Bybel genoem die Kerk — die Ekklesia — die uitgeroepenes. Die verheerlikde Kerk is die doel van God se skepping en die objek van Sy passie!

Ons het egter ook gesê dat die verheerlikde kerk en Bruid van Jesus Christus verteenwoordig sal word deur elke volk, stam en taal op aarde! Jesus Christus is haastig om terug te kom om Sy Bruid te kom haal en daarom is die primêre taak waarmee God vandag besig is in die wêreld om ‘n weg te baan vir die Evangelie na elke volk, stam en taal in die wêreld!

God hou nie van warmgroepies nie!

Wanneer ons die antwoorde op die voorgaande vrae verstaan, is dit ook nie moeilik om te verstaan dat die hoofdoel van elke Godgegewe herlewing in die geskiedenis van die Kerk was om die Evangelie tot aan die uiteindes van die aarde te versprei nie.

God gee nie herlewing om warmgroepies te vorm nie! God hou nie van warmgroepies nie — nie omdat Hy dit teen ons passie het nie, maar omdat ons die doel van God se passie in ons lewens vir onsself wil hou om ons eie koninkrykies te bou! In Han 1:8 lees ons die belofte van Jesus dat Hy Sy Heilige Gees sal uitstort wat toe ook gebeur het op Pinksterdag. Die eerste Christene het egter warmgroepies gevorm en net in Jerusalem gebly, toe kom Han 8:1 (interessant — die omgekeerde van Han 1:8): “... En daar het in dié tyd ‘n groot vervolging teen die gemeente in Jerusalem ontstaan, en almal is verstrooi oor die streke van Judéa en Samaría, behalwe die apostels.” (OV) Luister nou mooi wat sê vers 4: “Die gelowiges wat uitmekaar gejaag is, het so ver as wat hulle gegaan het, die evangelie verkondig.” (NV)

Gaan kyk maar na die geskiedenis, en jy sal agterkom dat baie van die plekke waar daar herlewings in die verlede was, is daar geen teken meer van nie terwyl die Evangelie versprei het na ander dele van die wêreld. Dink net aan die geskiedenis van die Afrikaner in die lig van bogenoemde. Ons voorouers het gevlug uit Europa vir hulle geloof en so die Evangelie na Afrika gebring! Die slag van Bloedrivier het primêr gegaan oor die behoud en verspreiding van die Evangelie na Afrika! Gaan die Here die Kerk in Suid-Afrika se lamp verwyder omdat ons ontrou was en steeds is aan Jesus se Groot Opdrag om die Evangelie na die uiteindes van die aarde te neem?

Die hooftaak van die Kerk is om die Evangelie uit te dra na die hele wêreld ter voorbereiding van Jesus Christus se wederkoms.

Die Uitvloei-Invloei beginsel in die Bybel

Jy sal opmerk dat dit nie die Invloei-Uitvloei beginsel is nie, maar wel die Uitvloei-Invloei beginsel. Hierdie gedagte kan bes geïllustreer word deur die Dooie See in Israel. Die Dooie See het geen lewe in hom nie omdat sy soutinhoud te hoog is. Die rede daarvoor is dat hy geen uitlaat het nie. Ons vind hierdie waarheid ook op geestelike terrein regdeur die Bybel. Die Heilige Gees sal nie woning maak in die hart van iemand wat nie sy sonde bely nie. Eers uitlaat, dan inlaat. Ons sien hierdie beginsel ook in Rom 10:9: "As jy met jou mond die Here Jesus bely en met jou hart glo dat God Hom uit die dode opgewek het, sal jy gered word; .." Dit is 'n algemene feit dat 'n nuwe bekeerling eers die getuienis van die Heilige Gees ontvang nadat hy of sy 'n openbare belydenis van Jesus Christus se redding gemaak het. Eers die uitlaat, dan die inlaat. Hierdie beginsel geld ook vir kerkgroei. 'n Gemeente wat nie uitreik na die ongeredde wêreld nie, stagneer. Dit is een van die belangrikste redes waarom baie gemeentes geestelik dood is! Dit is verder my oortuiging dat die Here nie herlewing sal toevertrou aan 'n gemeente wat nie betrokke is by die uitdra van die Evangelie na die hele wêreld nie.

Hoe om herlewing te kry ...

Verlang jy na herlewing in die Kerk? Behalwe vir gebed, begin hier: plaas die bereiking van die onbereikte wêreld heel bo-aan jou kerk en gemeente se prioriteitslys. Verlang jy na persoonlike herlewing? Behalwe vir gebed, plaas die bereiking van die onbereikte wêreld heel bo-aan jou persoonlike prioriteitslys. Die effek hiervan is dat jy die passie van God se hart vir die wêreld van Joh 3:16 heelbo aan jou en jou gemeente se prioriteitslys plaas. God kan jou dus vertrou met Sy seën.

As jy en jou gemeente verlang na herlewing — begin hier: gee jouself en jou gemeente opnuut aan God vir die uitvoering van Sy hemelse plan en doel soos dit in Joh 3:16 aan ons geopenbaar is — met ‘n spesiale fokus op die onbereikte wêreld — en jy sal verbaas staan ten opsigte van die seën en passie van God wat Hy gereed is om deur jou lewe en deur jou gemeente vry te stel!

So het dit gebeur in Dr Oswald Smith se gemeente ...

Dr Oswald Smith skryf as volg:

“When I became Pastor of The Peoples Church in Toronto, many years ago now, I was told everything except one thing, and on the Sunday morning that I was to preach my first sermon, the treasurer approached me with a very grim expression on his countenance. "Dr. Smith," he said, "we have told you everything there is to tell you about this church except one thing." Then he paused. I waited for him to continue with what he was going to say. In a moment he went on. "This church," he said, "is deeply in debt. We owe a great deal of money and we have nothing in the treasury." And then he looked at me as though he expected me to put my hand in my pocket, take out the money and give it to him, telling him to run away and pay the bills.

Instead, I turned and went into the pulpit and as I went, I prayed. "Lord," I said, "I have been wanting to find out for a long time whether or not a certain passage in Thy Word is true." True, I meant, from a practical standpoint. I referred to that verse, "Seek ye first the kingdom of God (the extension of God's kingdom world-wide) and all these things shall be added unto you." That morning I preached a missionary sermon.

Sunday evening came. It was my first Sunday. I should have brought an evangelistic message, but again I felt led to speak on missions, and I did so. Then I asked the people to come back every night that week. They came, and on Monday night I gave them missions again. On Tuesday they got another dose of missions. Wednesday night they had to listen to still another missionary address. On Thursday night it was missions again. By Friday they were coming in increasing numbers, perhaps more out of curiosity than for any other reason, and once again they got a dose of missions.

Then, I suppose they folded their arms, saying one to another, "This new pastor of ours, we cannot understand him. He doesn't seem to have any sermons except on missions. But the second Sunday is coming. Perhaps then he will really start to preach."

The second Sunday came. I can remember it as though it were yesterday. At the morning service I made an announcement. "We are going to hold three services today," I said, "and take up three missionary offerings : one this morning, another this afternoon and the last one tonight." Some of them seemed to look at me in amazement, but I had started my work, assisted by one missionary, with an attempt at a missionary convention, and I was determined to see it through. That morning I spoke on missions and took up a missionary offering. I did the same in the afternoon and again at night. Here I was, hardly saying a word about home needs and yet taking all the money I could get from them for missions. But now for the sequel.

They became so interested, so aroused, so awakened, that they came in ever-increasing numbers. Souls were saved and in a very short time every seat was taken. Before long they had caught the vision and they began to give, to give as they had never given before, and in a few weeks, without having to say hardly anything about the local obligations, every debt was paid, every bill met, and from that day to this we have not known the meaning of the word "debt" in connection with our work. We discovered that when we put first things first, God worked. “ (The Passion For Souls. Dr Oswald Smith. Bls 30.)